آنالیز عنصری سفالهای دوره پیش از تاریخ استان اصفهان جهت مقایسه تکنیک رنگ آمیزی آنها

در این بررسی تعدادی از نمونه های سفال مربوط به دوره پیش از تاریخ استان اصفهان (هزاره چهارم پیش از میلاد) متعلق به محوطه های باستانی چغاحسن، لهرامش، جمالو و گاویاران به منظور تعیین نوع و نیز غلظت عناصر موجود، مطالعه شده اند. هدف از این کار پاسخ به این سوال می باشدکه " آیا با در دست داشتن این اطلاعات در مورد تعداد محدودی از نمونه های سفالی مربوط به این مناطق، می توان منشاء نمونه های سفال ناشناخته دیگر را تعیین نمود؟" برای این منظور با استفاده از یکی از روش های آنالیز مواد با باریکه یونی، یعنی روش آنالیز پیکسی، در آزمایشگاه وان دو گراف سازمان انرژی اتمی ایران، تعدادی از نمونه های سفال مربوط به مناطق ذکر شده مورد مطالعه قرار گرفته و نوع و غلظت عناصر موجود در آنها مشخص شد. از آنجا که روش آنالیز پیکسی جزء روش های آنالیزی است که غیر مخرب، سریع، حساس، همه کاره و همگانی است یعنی می توان با استفاده از آن به اطلاعات هم در مورد خواص اجزای کوچک و هم در باره خواص کپه ای نمونه ها دست یافت و نیز می توان آن را در مورد اشیاء مختلف در اندازه های مختلف به کار برد، در این بررسی از این روش آنالیز استفاده شده است. با بررسی جداول و نمودارهای به دست آمده و جمعبندی نتایج، مشخص شد که درصد هر کدام از عناصر موجود، در نمونه های متعلق به کدام منطقه باستانی دارای بیشترین مقدار می باشد. همچنین نمونه های متعلق به هر منطقه در مورد کدام عناصر دارای بیشترین مقدار انحراف استاندارد می باشند. با در دست داشتن این دو مورد می توان با آنالیز هر نمونه سفال جدیدی با اطمینان زیاد منشاء آن را تعیین نمود. کلیدواژه ها: روش آنالیز پیکسی، نوع عناصر، غلظت عناصر، نمونه سفال باستانی